Ze względów bezpieczeństwa powinno się wydzielić ruch pieszych i kołowy. Tam, gdzie mamy średnio intensywny ruch kołowy możemy wybudować drogi pieszo-jezdny, w ten sposób nie zostanie zwiększona nawierzchnia utwardzona na osiedlach. Jakie istnieją typy nawierzchni? Po pierwsze nawierzchnia drogowa, to znaczy warstwa jaka jest wystawiona na bezpośrednie oddziaływanie użytkowników – przechodniów oraz pojazdów. Wybór nawierzchni, czy są to nawierzchnie parkowe, które jak sama nazwa mówi występują tam, gdzie jest jedynie ruch pieszy albo nawierzchnia żwirowa, to znaczy najlepsza, gdy chcemy użyć ją na ścieżki wokół domu, jest więc zależny od surowca, z jakiego ma być zbudowana, przeznaczenia oraz sposobu użytkowania drogi. Istotne będą też takie cechy, jak natężenie ruchu, jakość podłoża albo warunki klimatyczne. Nawierzchnie muszą pełnić swoje funkcje przez okrągły rok, przy minimalnym poziomie odkształcania i deformowania się pod wpływem warunków atmosferycznych. Nawierzchnie muszą być tak dobrane, by ich użytkowanie nie powodowało zmniejszenia ich wartości estetycznych, nie zaburzało konstrukcji i nie generowało uszkodzeń.
Warunkiem bezpieczeństwa będzie więc ich gładkość, minimalna śliskość. Z takiego też powodu nawierzchni nie powinny tworzyć twarde, zbyt mocno oszlifowane kamienie. Do pozostałych czynników, które powodują śliskość nawierzchni wliczyć można wodę, śnieg, gołoledź czy piasek. Dbając o wygodę używania dróg trzeba też unikać nadmiernych pochyłości, wybrzuszeń oraz wklęsłości. Dopuszczalne spadki, jakie mogą występować powstają w przypadku konieczności odprowadzania wód z opadów i nieznacznej różnicy poziomów. Jeśli chodzi o surowce do nawierzchni, które wykorzystujemy przykładowo w naszym ogrodzie, to bardzo łatwo zaopatrzyć się w niezbędne elementy, w sklepach budowlanych, gdzie dostaniemy inne konieczne pomoce, przykładowo klej do drewna.